vrijdag 9 juni 2017

Aardrijkskunde perikelen.

For the first time in forever...

... kan ik nu echt zeggen dat:
- We op schema zitten
- Amber goed meewerkt
- En de mama dus heel tevreden is.

Rond 15 uur wou ik naar de winkel maar de auto startte niet, totaal niet, geen geprut of geprobeer, niks ging.
Gelukkig had een buurman een accuoplader en de auto startte direct.
Hij raadde ons wel aan om een toertje te rijden zodat de batterij opgeladen werd.

Dus ik roep mijn missy naar de auto.  En op naar Oostende.

De eerste stop in Oostende was bij mijn grootvader.
Die was gevallen met de fiets en had last van zijn knie.  Het pad naar de voordeur was op sommige plaatsen overwoekert door de lavendel, dus hebben we de handen uit de mouwen gestoken.





















Amber kon niet wachten tot ze naar de zee kon gaan, maar was toch blij toen ze zag hoe tevreden haar overgrootvader was, toen we klaar waren.

Er was veel wind aan de zee en die wind speelde te veel met haar jurkje en zag mijn missy daar nu geen mooi broekpakje hangen in de winkel... 😉

Daarna hebben we nog eventjes met onze voetjes in de zee gelopen, voor we terug naar huis gingen.

En welke les heeft Amber nu geleerd?  Na de inspanning, de ontspanning.  Als ze goed meewerkt met de lessen, zijn we op schema en dan gebeuren uitstapjes (naar de zee, de Gavers,...) meer en gebeuren ze ook met een tevreden gevoel.

Nog enkele sfeerbeelden van mijn waternimf.




 Amber en zeemeeuwen.  Toen ze klein was, heeft een zeemeeuw een chocoladekoek uit haar hand gegritst.

Het was grappig om te zien, maar sedert dat moment is ze niet zo zot van die beesten.















File op de E403 (al geziene leerstof 😏)



Geen opmerkingen:

Een reactie posten